Capilano Suspension Bridge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Capilano Suspension Bridge
{{{alt zdjęcia}}}
Widok ogólny
Państwo

 Kanada

Miejscowość

Vancouver

Podstawowe dane
Przeszkoda

rzeka Capillano

Długość

137 m

Wysokość

70

Data budowy

1889

Data remontu

1956

Położenie na mapie Vancouver
Mapa konturowa Vancouver, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Capilano Suspension Bridge”
Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Capilano Suspension Bridge”
Ziemia49°20′34,4450″N 123°06′54,3780″W/49,342901 -123,115105
Strona internetowa

Capilano Suspension Bridge – wisząca kładka dla pieszych nad rzeką Capilano, zlokalizowana w północnej części Vancouver (Kanada), częściowo na terenie Capilano River Regional Park[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1888 do Vancouver przyjechał George Grant Mackay, szkocki inżynier budownictwa lądowego i deweloper, który zakupił 6000 akrów lasu po obu stronach rzeki Capilano, a także wzniósł chatę na skraju ściany jej wąwozu. W 1889 (przy wsparciu Augusta Jacka Khahtsahlano) przerzucił kładkę przez wąwóz[2]. Użył do tego celu konnego zaprzęgu i lin wykonanych z włókna konopnych oraz desek cedrowych. Liny zakotwiczono do zakopanych kłód cedrowych. W 1903, już po śmierci twórcy, liny konopne zastąpiono stalowymi. Wkrótce tereny te nabył Edward Mahon, który zbudował tu w 1911 herbaciarnię, a w 1914 wzmocnił most dodatkowymi linami. W 1935 leśniczy „Mac” MacEachran kupił most od Mahona i zaprosił przedstawicieli rdzennych ludów do umieszczenia swoich totemów w okolicach mostu. W 1945 sprzedał most Henri'emu Aubeneau. W 1953 kolejnym właścicielem terenu stał się Rae Mitchell, który zajął się silnym jego promowaniem, jako atrakcji turystycznej, także poza granicami Kanady. Całkowicie przebudował most w ciągu pięciu dni w 1956, kotwicząc stalowe liny w 13-tonowych blokach betonowych. Opracował też przebieg szlaków po zachodniej stronie mostu i przekształcił herbaciarnię w sklep z upominkami. W 1983 most i tereny wokół zakupiła od ojca (Mitchella) Nancy Stibbard. Przez około dziesięć lat, z sukcesem, kontynuowała promocję parku i mostu. W 2000 weszła do Kanadyjskiej Galerii Sław Turystyki[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Most ma długość 137 metrów i wisi na wysokości 70 metrów od lustra wody. Stanowi element ścieżki turystycznej Cliffwalk, prezentującej przyrodę lokalnych lasów i poprowadzonej wzdłuż granitowego muru skalnego po serii mostów, platform oraz podwieszanych chodników (osiem mostów, pięć ciągów schodów, siedem platform, w tym dwie ze szklanymi pokładami[4]). W rejonie ścieżki istnieje bogata infrastruktura turystyczna, w tym bary, restauracje i sklepy z pamiątkami[5].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od wodza indiańskiego Kia'palano, żyjącego w okolicy w XIX wieku[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2022-02-13].
  2. О ванкуверском подвесном мосте Капилано - vancouver-future.com [online], 15 września 2022 [dostęp 2022-09-30] (ros.).
  3. a b Our History | Capilano Suspension Bridge Park [online], Capilano Bridge [dostęp 2022-02-13] (ang.).
  4. K. Larose i inni, Design and Construction of the Capilano Cliffwalk [online], 2011 [dostęp 2022-02-13].
  5. Capilano Suspension Bridge Park [online], www.destinationvancouver.com [dostęp 2022-02-13] (ang.).